Dat project van een half jaar had jij in de eerste maand al af.
Het extra werk wat je met moeite hebt gekregen, daar was je ook al met een week doorheen.
Iedere dag sleep jij je weer naar kantoor en zet je masker met je allerliefste glimlach op.
Maar eigenlijk heb je weerstand om naar je werk te gaan want je verveelt je er dood.

Nu zit je dus de hele dag te niksen, te lanterfanten, te navelstaren.
Uit het raam staren is goed voor de creativiteit, maar je weet van gekkigheid niet meer wat je moet doen.
En je irriteert je er mateloos aan. Je wilt wat nuttigs doen met je tijd. Maar niemand die dat serieus neemt.

‘Lekker makkelijk geld verdienen! Zeggen je collega’s en je vrienden.
‘Het echte werk wordt gedaan door de seniors, haal jij nog maar eens koffie en thee’, zegt je manager als je aangeeft dat je toch echt nog wel wat werk erbij kan hebben.
Dat jij er echt mee zit, dat zien ze niet. Je voelt je eenzaam op kantoor en bij je vrienden. Waarom begrijpt niemand je? Je voelt je elke dag moe, ookal heb je bijna niks gedaan.